nadawać ton

См. также в других словарях:

• nadawać ton — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czemuś} {{/stl 8}}{{stl 7}} wpływać na charakter, na jakość czegoś, decydować o formie, o kształcie czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sceneria, dekoracja, muzyka nadawała ton zabawie. Zawodnik nadający ton grze drużyny. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ton — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. tonnie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}fiz. muz. {{/stl 8}}{{stl 7}} dźwięk towarzyszący drganiom akustycznym o tej samej częstotliwości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tony… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nadawać — pot. Nadawać na tych samych falach «rozumieć się bardzo dobrze»: – Tekla jest bardzo charyzmatyczna i nadajemy na tych samych falach – mówi Beata. – Mamy w sobie bardzo dużo ekspresji. Cosm 9/2000. Diabli kogoś, coś nadali, licho kogoś, coś… …   Słownik frazeologiczny

• ton — I m IV, D. u, Ms. tonnie; lm M. y 1. fiz. muz. «dźwięk wywołany przez drgania harmoniczne proste jakiegoś źródła dźwięku; potocznie w lm: melodia, dźwięki czegoś, jakiegoś instrumentu» Spiżowe tony dzwonów. Tony skrzypiec, fortepianu. Tony muzyki …   Słownik języka polskiego

• ton — 1. Coś jest w dobrym tonie, należy do dobrego tonu «coś jest odpowiednie, zgodne ze sposobem zachowania obowiązującym w jakimś środowisku»: W tej części świata nie ma ustalonej jednej ceny, o każdą trzeba walczyć i targować się, jest to nawet… …   Słownik frazeologiczny

• nadać — dk I, nadaćdam, nadaćdasz, nadaćdadzą, nadaćdaj, nadaćdał, nadaćdany nadawać ndk IX, nadaćdaję, nadaćdajesz, nadaćwaj, nadaćwał, nadaćwany 1. «ofiarować, przyznać komuś coś, obdarzyć kogoś czymś» Nadać komuś ziemię na własność. Nadać komuś lub… …   Słownik języka polskiego

• nadać — pot. Nadawać na tych samych falach «rozumieć się bardzo dobrze»: – Tekla jest bardzo charyzmatyczna i nadajemy na tych samych falach – mówi Beata. – Mamy w sobie bardzo dużo ekspresji. Cosm 9/2000. Diabli kogoś, coś nadali, licho kogoś, coś… …   Słownik frazeologiczny

• obracać — ndk I, obracaćam, obracaćasz, obracaćają, obracaćaj, obracaćał, obracaćany obrócić dk VIa, obracaćcę, obracaćcisz, obróć, obracaćcił, obracaćcony 1. «nadawać czemuś ruch obrotowy, wirujący, kręcić coś (rzadziej kogoś), poruszać czymś w koło»… …   Słownik języka polskiego

• stroić — ndk VIa, stroję, stroisz, strój, stroił, strojony 1. «ubierać (kogoś) elegancko, starannie, wytwornie; ozdabiać, przystrajać coś» Stroić kogoś w futra i biżuterię. Stroić pannę młodą do ślubu. Stroić choinkę. 2. «stanowić ozdobę, przybranie;… …   Słownik języka polskiego

• uliryczniać — ndk I, uliryczniaćam, uliryczniaćasz, uliryczniaćają, uliryczniaćaj, uliryczniaćał, uliryczniaćany ulirycznić dk VIa, uliryczniaćnię, uliryczniaćnisz, uliryczniaćnij, uliryczniaćnił, uliryczniaćniony «czynić lirycznym, nadawać czemuś ton… …   Słownik języka polskiego

• mors — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż I, Mc. morssie {{/stl 8}}{{stl 7}} wielki ssak morski (do 2 ton wagi) żyjący w strefie przybrzeżnej wód bieguna północnego, mający krótkie kończyny zakończone płetwami, grubą, pofałdowaną, nieowłosioną skórę i dwa… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień